Deze editie van Haren-Haren heeft de Stichting Merels Wereld met een groep van 38 deelnemers meegedaan aan deze wielertoertocht. Helaas moesten er op het laatste moment door omstandigheden 2 personen afhaken waaronder Merel zelf. Net als in 2017 was het idee om wederom met een groep wielrenners mee te doen aan deze tocht om op deze wijze meer bekendheid te geven aan ROS-1 en om geld in te zamelen om onderzoek naar deze ziekte mogelijk te maken.
Tijdens de voorbereidingen zijn er contacten met de organisatie van Haren-Haren gelegd of zij ook in 2018 dezelfde faciliteiten voor ons konden organiseren als in 2017. Dit bleek wederom mogelijk te zijn waarvoor wij de organisatie van Haren-Haren ook zeer erkentelijk zijn. We hebben alle deelnemers van 2017 ook weer uitgenodigd om aan de editie van 2018 mee te doen. Via social media en persoonlijke contacten hebben ook een potentiële deelnemers ook in de gelegenheid gesteld om met deze editie mee te doen. Uiteindelijk deden ongeveer de helft van de deelnemers van 2017 wederom deel en konden we enkele nieuwe deelnemers ontvangen.
Uiteindelijk melder er zich op zondagochtend 1 juli tussen 08.15 en 08.30 uiteindelijk de 38 fanatieke wielrenners. Net als de vorige editie kenden vele deelnemers elkaar niet vooraf aan deze toertocht. Na een korte toelichting over de wijze waarop de toertocht in zijn werk zou gaan stonden om 09.00 alle deelnemers die namens Stichting Merels Wereld hun benen zouden laten spreken aan de start. Nadat alle deelnemers aan de toertocht waren vertrokken was als laatste de groep van Merels Wereld aan de beurt. Onder begeleiding zette de groep zich in beweging met als bedoeling om de eerste 5 kilometer gezamenlijk op te trekken. Hierna zou iedereen zijn eigen rit mogen rijden waarbij zelf de keuze voor 105 of 165 km werd gemaakt.
Mede dankzij sponsoring van diverse organisaties was het mogelijk om een “Editie 2018” shirt voor de deelnemers aan te bieden.
Via een mooie route die veel door de bosgebieden plaats vond kwam bijna de gehele groep gezamenlijk aan op de eerste pleisterplaats Exloo. Na wat gegeten en gedronken te hebben ging de iedereen weer verder. Dit was ook het punt waar een groot gedeelte van de groep afboog naar Haren in Duitsland voor de 165 km en de andere groep ging weer richting naar Haren in Nederland. Hier vormden zich kleine groepjes die qua tempo elkaar in evenwicht hielden.
Voor de ravitaillering hadden we de wind tegen waardoor te terugweg met wat wind in de rug werd aangevangen.
Zowel in Haren (D) als in Exloo was het mogelijk om nog wat te eten en te drinken alvorens de terugtocht richting de finish afgelegd moesten worden. De eerste deelnemers die met het geweldige shirt van Merels Wereld over het parkoers hadden gereden kwamen om ongeveer 12.45 binnen. Even na hun binnenkomst was er muziek en kon iedereen op een plek welke speciaal door de organisatie aan ons was toegewezen (met de vlag van beide organisaties op een banner) onder het genot van een drankje nog de rit evalueren en nog even bijkletsen. De laatste deelnemers kwamen om 16.30 binnen. Alle deelnemers werden bij de finish voorzien van een medaille.
Wij kijken terug op een zeer geslaagde dag waarbij we hebben gemerkt dat ondanks dat iedereen elkaar van tevoren niet kende het toch als een groep werd gezien. Het als een lange sliert achter elkaar rijden in hetzelfde shirt was een prachtig gezicht. Veel deelnemers vroegen naar de Stichting en waar deze voor stond. Het doel om de ziekte onder de aandacht te brengen en om geld binnen te halen voor nader onderzoek is dan in onze ogen zeer geslaagd. Dit mede dankzij de sponsoren, deelnemers en organisatie van deze toertocht.
De organisatie van Haren-Haren heeft samen met Stichting Merels Wereld ook van beide kanten de toezegging gedaan om ook samen op te trekken in de editie van 2019. Hopelijk zien we dan velen volgend jaar weer.
Bestuur Stichting Merels Wereld.
