Klein inkijkje in Merels bijzondere wereld

In september was Merel weer eens uitgevlogen. Haar plan was om eerst een paar dagen met congresgenoten te ‘chillen’ in Barcelona, waarna de conferentie van de Global Lung Cancer Coalition  (GLCC) zou volgen van 3 t/m 6 september. Aansluitend op de GLCC volgt altijd het congres van de World Conference of Lung Cancer WCLC, van 7 t/m 9 september. Een volle week congres met zeer volle dagen! We hadden afgesproken dat ik deze keer ook langs zou komen en dat we na het congres nog een week vakantie gingen vieren in de omgeving. Op zaterdag 6 september arriveerde ik ook in Barcelona. Het was Merels verjaardag! Ik had een terrasje op de Rambla gevonden, pal tegenover ons hotel en wachtte geduldig met een biertje tot Merel kwam. Die kwam om 21:00 uur uit haar ‘congresdag’ en samen hebben we geproost op haar verjaardag en op het leven, zoals we ook altijd na elke scan doen.

Na een heerlijke maaltijd op de Rambla op tijd naar bed, want het wekkertje van Merel liep weer op 06.00 uur af.  Om 07.00 uur moest ze alweer in het conferentiecentrum zijn voor haar eerste afspraak van de dag. Zelf had ik lekker vrij de hele dag. Heerlijk in het zonnetje op de tribune van het Estadio Johan Cruijff gekeken naar Barcelona Athletic, het 2e team van Barcelona. Wat een niveau! Als liefhebber enorm genoten.

Terug bij hotel mijn plekje op het terras weer opgezocht en gewacht tot Merel klaar was. Die had weer een superdrukke dag en eigenlijk helemaal geen tijd voor mij. Als zij aan het werk is, zit ze in een koker en in volledige focus, dagenlang. Gelukkig red ik me wel, hahaha. En zo verging het de maandag en dinsdag ook.

Merel had zich opgegeven voor het STARS Scholar program, waarbij Patient Research Advocated verdieping in het onderzoek als lesstof kregen. STARS staat voor Supportive Training for Advocates on Research and Science. Na afloop van de conferentie was er besloten tot een afsluitend etentje met alle studenten. Daar mocht ik ook bij zijn. Een zeer gemêleerd en uit alle delen van de wereld afkomstige groep mensen die elkaar in de wereld van (long)kanker hebben gevonden. Met allen een eigen verhaal en diversiteit aan rollen. Ik vond het geweldig en bijzonder indrukwekkend! Tegenover mij een joviale kerel uit Australië die zijn vrouw had verloren aan kanker, terwijl hij zelf al jaren geleden een vervelende diagnose had gekregen. Daarnaast een man uit India, waarvan Merel zei; die heeft zoveel bereikt in zijn land qua toegang tot medicatie! Naast mij een jongeman uit New York, die verbonden was als mentor. En zo waren er mensen uit Argentinie, Australie, Nigeria en nog meer Amerikanen. Een ding viel me op; een hele hechte groep die met zoveel humor het leven wilden vieren met elkaar. Bijzonder en intens tegelijk. Het was gelijk ook het einde van een hele week congres voor Merel.

Ik ben zwaar onder de indruk geraakt van de volle dagen en de intensiteit ervan. De hele dag vol met afspraken, lezingen bijwonen, wandelgangen politiek en presentaties. En vaak nog in de avond een diner ergens ofzo. Slopend zou je zeggen. Maar ik zie een stralende Merel die geniet van haar werk en soms de impact die ze heeft ook gewoon mist…. Zo stapte er een dame bij ons in de lift die Merel (in de 30 seconden in de lift…) omschreef als een held die geweldig goed werk doet. “Keep up the very good work you are doing!” Het ontging Merel, maar ik zag de blik in haar ogen toen ze dit zei. Die vergeet ik niet weer. Wow! Dat doet ‘mijn Mereltje’ dus.

Impact maken op mensen en hun levens; wetenschappers, doctoren, onderzoekers, farmaceuten en vooral… patiënten.

Na een heerlijke week vakantie, landen we op Schiphol. Daar scheidden onze wegen weer. Ik ga naar huis en weer aan het werk en Merel vliegt door naar Budapest. Members Meeting….