‘Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan,
Hij brengt ons een reisje, zet die tv maar aan…’
Deze sinterklaasperiode is echt een periode van grote cadeaus! Niet alleen is mijn blog ook opgenomen in mijn site, zodat beiden qua vormgeving echt bij elkaar horen!! jiehaaa, neem een kijkje en chapeau voor Dizain en Nordique!! Ook zijn de besprekingen over onderzoek met de Hanzehogeschool en het UMCG veelbelovend, was er op de laatste scan geen activiteit in mijn lichaam te ontdekken, ben ik (ondanks de chocolade pepernoten, gevuld speculaas en lekkere port) in kilo’s nog niet (giga) gegroeid, heb ik mijn eerste voetbalwedstrijd weer gespeeld en heb ik op mijn werk eindelijk het gevoel weer dat ik weet waar het allemaal over gaat.
Nee, naast al dit moois zal ook 5 december de Reis Van Je Leven uitgezonden worden. Spannendddddddd, ons debuut op nationale TV! Ik mag nog niets zeggen over de inhoud, maar wel natuurlijk over het proces.
Op 1 juni, toen het erg slecht met me ging door de uitzaaiing in de linker bronchus, kreeg ik een mail van Micheline, redacteur van Tin Can. Via mijn blog en website was ze bij mij terechtgekomen en vroeg of ik interesse had om mee te doen aan het programma ‘De Reis Van Je Leven’. Een programma waarbij vriendschap en het vieren van het leven centraal staan.
In diezelfde week kreeg ik ook van een redacteur van Vorst Media, de productiemaatschappij van RTL4-presentator Peter van der Vorst een mail. Of ik mee wilde doen aan hun nieuwe programma, “waarin mensen met (pre)terminale ziektes één of meerdere wensen kunnen laten vervullen, voor hun geliefden. Het is dus geen ‘laatste wens’-programma voor jezelf, maar een bijzondere manier om iets na te laten (of mee te geven) aan gezin, familie of vrienden.”
Nu ben ik zelf al geen fan van Peter van der Vorst, maar om mensen die palliatief behandeld worden pre(terminaal) te noemen, was de druppel. Duhh, ongeneeslijk zieke mensen zijn niet gelijk terminaal in mijn ogen. Ok, ik ken mensen die het woord palliatief lastig uit te spreken vinden (ik noem geen namen), maar heb het dan over ongeneeslijk zieke mensen. Terminaal is een heel naar woord. Ja, iedereen is terminaal, maar ik ben pas echt terminaal als ik uitbehandeld ben!
Het verhaal van Micheline sprak mij wel aan, ik zag me al met mijn lieve vriendinnetjes op reis naar New York gaan! Gien, Christa en ik hadden al een jarenlange traditie om één keer per jaar een weekend naar een buitenlandse stad te gaan, om daar flink te shoppen. Nog naïef denkend dat de cameraploeg wellicht 2 à 3 uur van de dag opnamen zou maken en dat we de rest van de tijd konden shoppen in NY. Dus ik zei ja, ik wilde wel met Gien en Christa een week naar New York, samen met Johnny de Mol!
Na een screentest in Utrecht met Max van Tin Can, een etentje met Micheline en Andrea bij ons thuis en heel veel telefoontjes en mailtjes was het dan rond. We gingen, weliswaar niet naar New York, maar dat mocht de pret niet drukken. Volgende week, 5 december, zal het resultaat te zien zijn.
Strikte orders gekregen, dat ik van tevoren niets over de inhoud mocht vertellen. Maar het format is bekend. Wat kostte het mij een moeite om niets aan Gien en Christa te verklappen! In de zomervakantie heel omslachtig met de mannen geappt om alles te kunnen regelen. Als je dan zo enthousiast bent, wil je dat gelijk delen en dat kon niet.
Kernwoorden van de reis:
Gien, Chris, Andrea, Micheline, Johnny, Robbert, Wendel en Dennis. TOPPERS!!!
Tv-fietsen, tv-voetbal, SUPPEN (!!), wachten, héééél veel wachten, drank en tapas.
Reizen (Sevilla, Marchena, Grazalema Nationaal park, Ronda, Málaga) drones, geluidsbanden, slaaptekort, wallen, chips en drank en tapas!
Spannend hoe het maandag gaat worden. Ik krijg het er Spaans benauwd van…..
Noot: sommigen hebben deze blog al eerder gelezen, maar door de conversie naar de site zijn we onderweg wat abonnees verloren……
